دست نوشته دانش آموزان ۱۳آبان ممقان

ایستاده ایم .. ما مردمان این دیار بی کسی ...با اقتدار فریاد می زنیم ...نگاه به دست های رنجور ما نینداز ، نگاه به چشم های غمگینمان نینداز ؛ در این دل شور و شعفی است از ناتوانی شما . به گمانت کیست پیروز این میدان های خسته از ظلم تو ؟ کیست که تاریخ را رقم میزند ؟ کیست که اسوۀ حماسه خواهد شد ؟ به گمانت آتش تند و تیز تو ، جنگل سبز مرا به ویرانی خواهد کشاند؟ تو چه میدانی که جنگل ها هم رودخانه دارند ؟ تو چه میدانی که قد علم کنی ، طغیان می کنند ؟ کودکان مرا ببین ، همان هایی اند که  میدان جنگ برایشان حکم کوچه و سنگ ها برایشان همان توپ فوتبالیست که کودکان تو ، تنها آن را وسیلۀ بازی میدانند در حالی که کودکان دلیر من در هر سنگ آینده ای روشن می بینند . کودکان تو آرزوی غلبه بر یک دروازه بان را دارند و کودکان من در کوچه پس کوچه های جنگ ، در فکر باز پس گرفتن چهاردیواری های خاطره شان هستند ، همان هایی که خانه نام دارد . آنها در فکر غلبه بر یک نیروی عظیم متجاوزند . تو چه میدانی که شیر خواران سرزمین من ، بزرگ شدۀ میدان جنگ اند ؟ ما می ایستیم ، نه ایستادن خالی، ایستادن هایمان را به رخ می کشیم ، به سنگ های,ایستاده ایم,ایستاده ایم تا آخرین نفس,ایستاده ایم حامد زمانی ...ادامه مطلب